เยวี๋ยนซ่าวนัดหมายกับซุนเช่อร่วมมือกันต่อต้านเฉาเชา ซุนเช่อดีใจเป็นอย่างยิ่ง จัดงานเลี้ยงฉลองให้กับนักการทูต บังเอิญมีนักบวชลัทธิเต๋าผู้มีอาคมขลังผ่านมาพอดี ผู้คนต่างพากันเข้าพบคารวะ ซุนเช่อเดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง คิดว่านักบวชลัทธิเต๋าเอาเรื่องผีสางเทวดามาลวงล่อใจคน จึงสังหารนักบวชลัทธิเต๋าโดยไม่ฟังคำห้ามปรามของมารดาและผู้ใต้บังคับบัญชา หลังจากนั้นวิญญาณของนักบวชลัทธิเต๋ายังคงไม่ไปไหน กระตุ้นให้ไฟโกรธในตัวของซุนเช่อลุกโชน ทำให้แผลเก่ากำเริบ ก่อนเขาจะสิ้นใจได้มอบตำแหน่งให้กับซุนเฉวียน กล่าวว่า “เรื่องโจมตีข้าศึกเจ้าสู้ข้าไม่ได้ เรื่องบริหารจัดการข้าสู้เจ้าไม่ได้ จงถนอมรักษาการงานของตระกูลซุนไว้ให้ดีล่ะ” และได้กำชับน้องคนอื่นๆให้คอยช่วยเหลือประคับประคองซุนเฉวียนอย่างซื่อสัตย์และภักดี มิฉะนั้นแล้วหลังจากตายไปจะไม่ได้ฝังที่สุสานบรรพบุรุษ ซุนเช่อซึ่งอายุได้ยี่สิบหกปีก็สิ้นใจไปก่อนวัยอันควรด้วยประการฉะนี้
袁绍约孙策联手对付曹操。孙策大喜，宴请使者。正巧有个法术灵验的道士经过，人们纷纷参拜。孙策大怒，认为道士装神弄鬼迷惑人心，不顾母亲和部下的劝阻杀了道士。之后道士阴魂不散，刺激孙策怒火中烧，旧伤发作。他死前传位孙权，说：“冲锋陷阵你不如我，经营管理我不如你。好好珍惜孙氏的家业吧！”又嘱咐其他弟弟要忠心辅助孙权，否则死后不得入祖坟。 二十六岁的孙策就这样英年早逝。
แง่คิด : บุคคลใจร้อนเหมาะแก่การก่อตั้งกิจการ บุคคลใจเย็นเหมาะแก่การทำตามกรอบ
启发：急躁之人适合创业，冷静之人适合守成。