เพราะเหตุว่าหลิวเป้ยคิดวางแผนลอบสังหารเฉาเชา จึงถูกเฉาเชาโจมตี เขากระวีกระวาดขอความช่วยเหลือจากเยวี๋ยวซ่าว นักวางแผนนามเถียนเฟิงแนะนำให้เยวี๋ยวซ่าวอาศัยจังหวะจู่โจมเมืองสวี่ตู แย่งชิงตัวโอรสสวรรค์กลับมา  เขากล่าวว่า “นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ ทว่าลูกชายคนเล็กล้มป่วย ข้าไม่มีกระจิตกระใจหรอก” เถียนเฟิงทอดถอนใจ กล่าวว่า “เวลาสำคัญเช่นนี้ กลับบอกว่าลูกป่วย น่าเสียดายโอกาสทองนี้จริงๆ!” หลังจากที่เฉาเชาได้รับชัยชนะกลับมา หลิวเป้ยยุยงให้เยวี๋ยวซ่าวไปโจมตีเมืองสวี่ตูอีกครั้ง เถียนเฟิงวิเคราะห์ว่า โอกาศทองได้ผ่านไปแล้ว ตอนนี้กำลังของเฉาเชาเข้มแข็งและเกรียงไกร ไม่เอื้อต่อการโจมตี เยสี๋ยวซ่าวไม่พอใจเป็นอย่างมาก นำเขาขังไว้ในคุก เกือบจะสังหารเขา
刘备因为企图谋杀曹操而受到曹操攻打，他急忙向袁绍求助。谋士田丰建议袁绍趁机袭击许都，抢回天子。他说：“这的确是个好主意，可是小儿子病了，我没心情。”田丰叹气说：“这么重要的时刻，却说孩子生病。真是可惜这个机会！”曹操凯旋后，刘备怂恿袁绍再去攻打许都。田丰分析说良机已经过去，如今曹操力量强大，攻打不利。袁绍听了很不高兴，把他关进牢里，差一点就杀了他。
แง่คิด : ยาดีขมปาก เป็นคุณต่อการรักษาโรค คำตักเตือนขัดหู เป็นประโยชน์ต่อการนำไปปฏิบัติ
启发：良药苦口利于病，忠言逆耳利于行。